ส่วนใหญ่จะเป็นญาติๆลุงป้าน้าอาที่มีรถยนต์ไว้ครอบครอง ด้วยความที่ไม่มีรถยนต์เป็นของตนเองเวลาไปไหนมาไหนก็ต้องเลือกใช้บริการรถโดยสารสาธารณะซึ่งบางครั้งบางทีก็ต้องเผื่อเวลาสำหรับ"รอ"รถโดยสารว่าจะมาช่วงเวลาไหน และหรือเวลาที่ต้องเดินทางออกไปต่างจังหวัดจะต้องเช่าเหมารถยนต์หรือไม่ก็ให้ญาติๆที่มีรถยนต์ไปรับไปส่ง
สำหรับบางคนการที่คุ้นกับการมีรถยนต์ไว้ใช้งาน อาจจะมองเรื่องนี้เป็นเรื่องลำบากเวลาที่เราจะต้องไปไหนมาไหน สำหรับผมเองแล้วเห็นด้วยว่ามันเป็นเรื่องลำบากที่จะต้องไปเช่าไปยืมใครโดยเฉพาะในช่วงเวลาฉุกเฉินที่เราไม่คาดคิดว่ามันจะเกิดขึ้น
แต่ในสถานะการณ์อย่างนั้นผมกลับค้นพบด้านดีๆในความลำบาก เพราะถึงวันนี้ผมมักจะพูดกับตัวเองเสมอว่า"ความลำบากจะทำให้เราอยากสบาย แค่ความสบายจะทำให้เราไม่อยากทำอะไร" ไว้คราวหน้าค่อยมาขยายความส่วนนี้กัน ในเรื่องของข้อดีที่กล่าวเมื่อก่อนหน้านี้คือ ผมพบว่าการที่เราไม่มีรถยนต์เป็นของตนเองในช่วงเวลาที่ไม่พร้อม ทำให้ครอบครัวมีเงินเหลือในส่วนนั้นๆมาใช้จ่ายอื่นๆ
เราไม่ต้องมาคอยผ่อน ไม่ต้องคอยเติมน้ำมัน ไมต้องคอยซ่อมบำรุงเมื่อถึงระยะที่กำหนดและยังมีด้านดีอื่นๆอีกทียังนึกไม่ครบ
ที่อยากจะบอกยังนี้ไม่ใช่อยากห้ามให้ทุกคนตัดสินใจซื่อรุเป็นของตัวเองเพราะยังไงมันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียในตัวของมันเอง เเต่ที่ให้เน้นสำคัญกับ"ความพร้อม"ทั้งในวันที่เราคิดจะซื้อรถยนต์รวมถึงความพร้อมในการที่จะดูแลในวันที่ได้ครอบครองแล้วอีกด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น